Siento en mi corazón frio
tal cual el arbol arbol de hoja caduca
en los largos dias
del frio invierno
Tus sentimientos
se han vuelto copos de nieve
suaves y frios, que abuandantes
caen sin tregua
Y que desde aquel frio amanecer
estan cuajando en mi alma
cubriendola de un manto blanco
que me arropa en la noche eterna.
Carmeli.
Miña galega salerosa
ResponderEliminarlevareiche eu na miña mente
o teu nome teño presente
es ti muller fermosa
tan fina e primorosa
é miña rima para louvar
porque te quero dedicar
a túa amizade é o meu tesouro
que eu sempre valoro
En calquera momento e lugar.
Tes unha casita moi apañadita e sei que co tempo vestirala coas mellores galas para recibirnos.
Bicos. Navegante.
Meu moziño querido,
ResponderEliminare unha ledicia aceptaras a miña invitación, e por rriba facela en galego.
sabes que este tamen e o teu lar.
o teu cariño teño no corazón.
querote neno.
NOOOOOOOOOOOOOOOO Carmeli, no dejes que tu corazón se enfríe, cuídalo como un bello tesoro, deja que se entibie con su propio calor, ayúdalo para que nada tan frío como la nieve lo cubra, ¡jamás!
ResponderEliminarMuchos bexos.
Tere.